روز و شب که از گردش زمین به دور خورشید پدید می آیند، به حکم این که سهمی از وجود دارند باید بالذات خیر محض باشند.
برخی از آیات قرآنی(فصلت/9و10) ایام فصول اربعه را بستر خیر و برکت وتهیه نیازمندیهای انسان معرفی می کند، چنان که برخی دیگر(ملک/3) هر نوع نقص وعیب را در آفرینش نفی می نمایند
بنابراین ، اندیشه نحوست ذاتی با این آیات سازگار نیست.
آیاتی که برخی از ایام را نحس وشوم معرفی می کند(فصلت/16،قمر/19،الحاقه/7)،به خاطر پدیده های ناگواری است که در آنها رخ داده و به اصطلاح شومی باالعرض پیدا کرده اند، ولی این دلیل نمی شود که چنین روزهایی تا رستاخیز شوم باشند..
عین همین تفسیر در مورد روایات نیز حاکم است، واگر به تصدق و یا خواندن آیه الکرسی امر شده به خاطر زدودن دغدغه مخاطب است که هنوز آن روز را نحس و شوم می انگارد..
